Een groep van ruim honderd Rotterdammers hield zondagavond een wake voor vluchtelingen, op het Kruisplein. “Hiermee willen we laten horen dat het de hoogste tijd is voor een humaner asiel- en migratiebeleid,” zegt Ineke Palm, coördinator van Rotterdam Verwelkomt Vluchtelingen, het platform dat de wake in Rotterdam organiseerde.
De wake is onderdeel van de landelijke actie Lopend Vuur, van Migreat. In de maand maart werden dagelijks in dorpen en steden langs vier routes vanuit Noord en Zuid-Nederland wakes georganiseerd. Een fakkel ging als een lopend vuur door Nederland. Rotterdam nam de fakkel zondag over van Barendrecht, en brengt deze maandag 15 maart verder naar Delft. Op 16 maart komt het vuur aan in Den Haag. Zo wordt in heel Nederland aandacht gevraagd voor de onmenselijke situatie van vluchtelingen aan de Europese grenzen.
Tijdens de wake op het Kruisplein spraken onder meer twee artsen die in kamp Moria zijn geweest over wat ze daar aantroffen. Verhalen over kinderen die opgroeien in de blubber, de levensgevaarlijke reis naar Griekenland, over jongeren vol oorlogstrauma’s, die slapen in natte tenten, en wegzakken in depressie. “De situatie is gruwelijk. Vanavond willen we laten zien dat er ook in Rotterdam weldegelijk draagvlak is voor een humaan asiel- en migratiebeleid”, zegt Palm. “We moeten nu direct 500 minderjarige vluchtelingen uit Griekse kampen halen. Meer dan de helft van de gemeenten in Nederland heeft aangegeven minderjarige kinderen op te willen vangen. Ook Rotterdam. Het rijk beloofde 50 kinderen en 50 gezinnen op te vangen, maar doet helemaal niets.”
Tijdens de wake lazen dichters poëzie voor en werd er een minuut stilte gehouden voor iedereen die wacht in een van de kampen, in Griekenland of elders. Ook waren er verhalen van mensen die ooit zelf op de vlucht waren, zoals dat van Abraham, die 25 jaar zonder papieren in Rotterdam leefde. Ook was er een minuut stilte voor de slachtoffers van de oorlog in Syrië.
Het Platform Rotterdam Verwelkomt Vluchtelingen is een samenwerking van Rotterdamse organisaties en burgers die zich sterk maken voor vluchtelingen. “Mensen zitten in vreselijke omstandigheden jaar in jaar uit te wachten op niets,” aldus Palm. “Dit kán zo niet langer. Europese landen moeten nu werk maken van relocatie en hervestiging. De wachtlijsten van de asielprocedures moeten weg. En de minister moet zijn ‘discretionaire bevoegdheid’ terug krijgen, zodat hij uitzonderingen kan maken voor mensen in heel schrijnende situaties. Mensen die in Nederland op straat staan moeten we tenminste bed, bad en brood geven.”